ستايش خداى راست كه چون او را ندا كنم جواب دهد و هر عيب و نقصى را بر من بپوشاند، در حالى كه معصيت او را مى كنم، و نعمت بزرگ بر من مى بخشد، و من متقابلا شكرش نمى گذارم، پس چه بسيار موهبتهاى گرانبهائى كه به من عطا كرده و چه امور هولناكى كه از من دفع نموده و شادمانيهاى شگفت انگيز كه به من نمايانده، پس من هم أو را به ستايش ثنا گفته و به پاكى و منزه بودن از هر عيب و نقصى ياد كنم.
ستايش مخصوص خداوندى است كه حجاب أو دريده نشود، درگاه [لطفش] بسته نشود، نيازمندش رد نكرد، و آرزومندش محروم نگردد، ستايش خداى راست كه بيم ناكان را ايمنى بخشد، و صالحان را نجات دهد و مستضعفان را بلند گرداند، و گردنكشان را خوار سازد، و پادشاهان را هلاك كرده و ديگران را بر جاى آنان نشاند.
ستايش از آن خدائى است كه درهم كوبنده سركشان، هلاك كننده ستمگران، دريابنده گريزندگان، به كيفر رساننده ظالمان، فريادرس فرياد خواهان، مرجع حاجت نيازمندان، معتمد مؤمنان است.
ستايش مخصوص خداوندى است كه آسمان و ساكنانش از ترس او در بيم و اضطرابند، و زمين و اهلش برخود مىلرزند، و دريا و هر آنچه در اعماقش شناور است به جوش و خروش مى افتند، ستايش خداى راست كه ما را به اين [راه ايمان و ولايت] هدايت كرد و اگر خداى ما را هدايت نمى فرمود ما خود بدان ره نمى يافتيم.