و خداوند در كتابي كه بر پيامبرش فرستاد چنين مى فرمايد: (آيا كسى كه نشانه اى از خداوند همراه أو باشد، و شاهدى از جانب خداوند أو را همراهى نمايد)، پس پيامبر خدا كسى است كه نشانه اى از جانب خداوند دارد، و پدرم كسى است كه همراهى أو نموده و بر أو گواه است.
و پيامبر در هنگاميكه به أو دستور داد به مكه رفته و سوره برائت را در مراسم حج بخواند فرمود: اى على حركت كن من مأمور شده ام كه اين نوشته را كسى جز من يا شخصى از من نبرد، و تو آن شخص هستى، پس على از رسول خدا و رسول خدا از اوست.
و پيامبر در زمانى كه بين أو و برادرش جعفر بن ابى طالب و مولاى أو زيد بن حارثه در دختر حمزه حكم كرد، چنين فرمود: اى على اما تو از من و من از توام، و تو بعد از من سرپرست هر مؤمنى هستى، پس پدرم اولين تصديق كنندهء پيامبر بوده و با جانش أو را حفاظت كرد.
آنگاه پيامبر در هر جايگاهى أو را مقدم مى داشت، و براى هر امر مشكلى أو را مىفرستاد، چرا كه به أو اعتماد و اطمينان داشت، و اين به خاطر آن بود كه نسبت به خداوند و رسولش خير خواه بود، و او نزديكترين