جزء متعلق به سال 554 نك‍: ابن خلكان 6 / 253. آخرين مؤلفى كه به نوشته Rosenthal از اين تأليف نقل كرده ذهبي (م 748) مى باشد.
ابن الحداد تلخيص از تاريخ بغداد خطيب نيز نوشته است كه ابن طاووس به توسط " مجموع " ورام از آن نقل مى كند (نك‍: فهرست زير مورد; مق‍: اليقين 19 / 150، 184 / 479).
560. * * تفسير / محمد بن على بن الحسين الباقر [ع] (م. ح. 117) (منسوب) سعد السعود 12، 121 - 123 درباره‌ء امام باقر [ع] امام پنجم شيعيان امامية نك‍: سزگين 1 / 528. در موارد نقل شده (به توسط سعد) در بحار (13 / 45 - 46، 277; 18 / 268 - 269; 23 / 283; 24 / 33) به اين تأليف با عنوان " تفسير منسوب إلى (ابى جعفر) الباقر " اشاره شده است.
ابن طاووس نسخه ء آن را با عبارت " قالب الثمن العتيق " توصيف كرده و از جزء 1 - 5 آن نقل مى كند. آياتى كه آمده عبارت است از: 67 / بقره; 58 / نساء; 119 / توبه (همراه آيه 23 / احزاب) و آيه 90 / نحل. علاوه بر آن داستان عصايى كه حضرت آدم [ع] از بهشت آورده و بعد عصاى موسى شد، از آن نقل شده است. اين داستان كه در منابع غير شيعى نيز آمده (مق‍: دائرة المعارف چ 2 مقاله " عصا " [از: Jeffery. A] ممكن است كه از تفسير آيات 18 - 19 / طه اخذ شده باشد.
تنها تفسير شناخته شده امام باقر [ع] همان است كه أبو الجارود روايت كرده نك‍:
سزگين 1 / 528; دائرة المعارف ايرانيكا مقاله " أبو الجارود " [از: Madelung. W] و بخشهايى از آن در تفسير على بن ابراهيم قمى درج شده است (تفسير القمى كه در دست ماست تأليفى است مركب از تفسير أبو الجارود وقمى). تنها برخى از مواد نقل شده از ابن طاووس در تفسير القمى آمده است. يك ارزيابى موقت مى تواند اين باشد كه اين مواد مشتمل بر نقلهايى از روايت أبو الجارود است كه در تفسير القمى نيامده يا از تفسير متفاوتى منسوب به امام باقر [ع] بوده كه در جايى ثبت نشده است. *