ابن طاووس مالك نسخه‌اى بوده كه به احتمال در حيات مؤلف نوشته شده; او نقلى را از هر يك از ده جزء آن نقل مى كند. در بين مورد اول و دوم مطالبى از " اعراب القرآن " (ناشناخته) مى آورد (نك‍ همين فهرست ذيل همين عنوان). در اصل اين مطالب، به احتمال، قبل از نقل وى از غريب بوده است. سعد 253 (جزء اول برگ 6 - ر) = مجاز 1 / 51 (آيه 116 بقره); سعد 254 (جزء دوم) = مجاز 1 / 126 (آيه 36 نساء); سعد السعود 254 (جزء سوم برگ 1 - پ سطر 12) = مجاز 1 / 210 (آيه اول اعراف); سعد السعود 254 (جزء چهارم برگ اول - ر سطر 11) (آيه 41 انفال) (در مجاز نيامده); سعد السعود 255 (جزء پنجم برگ دوم) = مجاز 1 / 344 با اختلاف قابل توجه) (آيه 43 ابراهيم); سعد السعود 255 (جزء ششم برگ 3 - پ) = مجاز 2 / 1 (با اندكى اختلاف) (آيه 5 مريم); سعد السعود 256 (جزء هفتم برگ 2 - ر) = مجاز 2 / 87 (برخى عبارات سعد السعود در مجاز نيامده است) (آيه 64 شعراء); سعد السعود 256 - 257 (جزء هشتم برگ 5 - ر) = مجاز 2 / 177 - 178 (آيه 10 ص); سعد السعود 257 (جزء نهم برگ 3 - ر) = مجاز 2 / 195 (آيه 80 مؤمنون)، سعد 258 (جزء دهم برگ 1 - پ) = مجاز 2 / 306 (آيه 2 زلزال; در سعد به اشتباه آمده است كه اين نقل از اول تفسير سوره الذاريات گرفته شده; روشن نيست كه اشتباه از ابن طاووس است يا كاتب).
160. * * غريب القرآن / أبو عبد الرحمن عبد الله بن ابى محمد يحيى بن المبارك بن المغيرة العدوى اليزيدى (زنده در 207) سعد السعود 21، 248 درباره مؤلف نك‍: سزگين 9 / 135. در سعد ص 248 نام وى عبد الله بن ابى احمد (بجاى ابى محمد) " اليزيدى " و در ص 21 به اشتباه " العزيزي " آمده است. از اين كتاب در ابن نديم ص 56 و تاريخ بغداد 10 / 199 ياد شده است. به پدر يزيدى، أبو محمد يحيى بن المبارك اليزيدى النحوي (م 202) كه نديم مأمون بوده، كتابي با همين عنوان منسوب شده است (نك‍: ابن خير ص 67; سزگين 9 / 63 - 64). اين امكان وجود دارد