در الامان، امام صادق [ع] روايتى براى زرارة بن اعين بيان مى كند كه مشتمل بر اين است كه بهترين دعا آن است كه بى اختيار اظهار شود. موارد نقل شده در فتح الابواب درباره‌ء استخاره است. در بحار الانوار [ند فلاح] امام باقر [ع]، فضائل تكرار " الله اكبر " را شرح مى دهد و نقلى كه در اقبال آمده، دعايى براى عيد فطر است. مواردى كه در مهج الدعوات آمده، ادعيه‌اى است از حضرت آدم [ع] (مهج الدعوات ص 303); از امام على [ع] (مهج 97 - 101 [صفين]، 134 - 139، 145 - 149 [روايت ديگر از دعاء العشرات است]); زين العابدين [ع] (مهج ص 158)، امام باقر [ع] (مهج صص 172 - 174 [دعاء الجامع]، 324); امام رضا [ع] (مهج صص 309 - 310، 324). تعدادى از موارد نقل شده را كفعمي، احتمالا به توسط ابن طاووس نقل كرده است (به عنوان مثال: الجنه صص 292 - 293 [حاشيه] = الجنة * برگ 79 - پ [حاشيه] = مهج ص 158; الجنة ص 297 [حاشيه] = الجنة * برگ 80 - ر [حاشيه] = مهج ص 309 - 310).
136. * كتاب فضل الدعاء / محمد بن الحسن بن فروخ الصفار القمى (م 290) ذريعه 16 / 267 ش 111 اقبال 180 - 181 / 685 مهج الدعوات 172، 174 - 175، 186 - 187، 316 - 317 (320 - 321) محاسبة النفس 15 / 5 - 6، 35 / 21 اين تأليف با كتاب الدعاء مؤلف كه نجاشى (ص 354) ياد كرده يكى است; در واقع با عنوان دوم است كه مجلسى (بحار 93 / 234) نقلى از مهج ص 35 / 21 را ذكر مى كند.
اين تأليف (با عنوان كتاب فضل الدعاء) در فهرست منابع البلد كفعمي (ص 502) آمده است. مواردى از كتاب الدعاء در عدة الداعي (ص 29) ابن فهد حلى (م 841) آمده است; اما روشن نيست كه او مستقيما از تأليف صفار نقل كرده يا نه.