پ; طرائف 326 - 327 = برگ 87 - ر - پ; طرائف 344 = برگ 88 - پ، طرائف 355 = برگ 249 - ر، طرائف 500 - 501 = برگ 173 - پ; من از استادان Madelung و Schmidtke براى تطبيق اين نقلها با نسخه ء خطى مديون هستم. تعدادى از موارد نقل شده در طرائف، به توسط همان در بحار چ سنگى 8 / 458 آمده است.
بر اساس گفته Schmidtke. Dr (در اظهارات شفاهى)، علامه ء حلى بايستى نسخه‌اى از كتاب الفائق ابن ملاحمى را در اختيار مى داشته زيرا تقريبا يقينى است كه او از اين تأليف نقل مى كند. شواهد بيشتر اين نظر در حلى، نهج الصدق (صص 358 - 359) وجود دارد كه نقل قول مستقيم از فائق دارد. تنها قسمتى از اين نقل در نسخه‌هاى موجود طرائف (ص 256 / 71) وجود دارد و لذا به احتمال قوى علامه حلى مستقيما از ابن ملاحمى نقل كرده تا با واسطه ء ابن طاووس.
مؤلف كتاب النكت واللطائف (مق‍: -> ابن طاووس، طرائف)، ظاهرا از هويت ابن ملاحمى آگاهى نداشته; او مى گويد (برگ 68 - ر) مطلبى كه در طرائف 104 - 105 / 25 - 26 آمده، نوشته زمخشرى است. او بايد الفائق في الاصول را با الفائق في غريب الحديث زمخشرى مخلوط كرده باشد (نك‍: همين فهرست ذيل همين مورد).
140. * كتاب الفاخر المختصر من كتاب تخيير الاحكام / أبو الفضل محمد بن احمد بن ابراهيم بن سليم الجعفي الكوفى الصابونى (زندگى در نيمه ء اول قرن چهارم).
ذريعه 3 / 375 [ش ند]; 4 / 15 ش 42; 16 / 92 ش 47 غياث سلطان الورى 9 المضايقة 31 / 339 فرج المهموم 144 بر اساس گفته ء نجاشى (ص 374 ش 1022) صابونى در مصر زندگى مى كرده و قبلا شيعه زيدي بوده كه امامى شده است. نيز نك‍: معالم ص 135 ش 922; رياض 5 / 490 - 491. عنوان فوق در المضايقة 2 آمده است. عنوان كتاب در غياث، الفاخر آمده و نام مؤلف ياد نشده است. محسن الامين (اعيان 43 / 232 نقل از مقابس الانوار اسد الله