عسل يا صمغ چسبانيده يا موى سر خود را جمع كرده و در هم پيچيده و گره زده يا بافته باشد، احتياط اين است كه سر تراشيدن را اختيار كند بلكه وجوب آن اظهر است وصروره (كسى كه براى اولين با حج مىنمايد) احتياط (مستحب) اين است كه سر تراشيدن را اختيار كند، هر چند مخير بودنش بين حلق و تقصير خالى از قوت نيست.
مسأله 410 - كسى كه بخواهد سر بتراشد و بداند سلمانى سر او را زخمى خواهد كرد، بايستى اول تقصير كند و مقدارى از موى سر خود را چيده سپس سر بتراشد.
مسأله 411 - خنثاى مشكل اگر موى سر خود را نچسبانده يا نبافته باشد بايد تقصير نمايد. و الا بايد هم تقصير و هم حلق نمايد و بنابر احتياط (واجب) تقصير را بر حلق مقدم بدارد.
مسأله 412 - پس از حلق يا تقصير آنچه بر محرم به احرام حرام شده بود حلال مىشود جز زن و بوى خوش (عطر زدن) بلكه شكار نيز بنابر احتياط (واجب).
مسأله 413 - هر گاه از روى فراموشى يا ندانستن حكم، حلق و تقصير ننمود تا از منى بيرون رفت، بايستى به منى بر گشته و در آن جا سر تراشيده با تقصير نمايد. و چنانچه باز گشت به منى غير ممكن يا دشوار باشد، در جاى خود حلق يا تقصير نموده و موى خود را در صورت امكان به منى بفرستد.
مسأله 414 - هر گاه از روى فراموشى يا نادانى، حلق و تقصير