را نيز معين كرده، واجب است به أين وصيت عمل كنند و هزينه آن نيز از أصل مال اخراج مىشود و اگر بيش از أجرة المثل بأشد تفاوتش از ثلث خواهد بود.
(مسأله 272): اگر وصيت به حج نموده و هزينه آن را نيز تعيين كرده، ولى چون مقدارش كمتر از مقدار متعارف است هيچ كس قبول نكند در أين صورت اگر حجة الاسلام است بايد كمبود را از أصل مال تدارك كنند، و اگر حجة الاسلام نيست وصيت باطل بوده و صرف در خيرات مىشود و در صورت امكان، صرف در عمره مفرده و همانند آن بشود بهتر است.
(مسأله 273): هر گاه وصيت نموده چند سال معين را حج انجام دهند و هزينه هر سال را نيز تعيين كرده است اگر هزينه هر سال، براى مخارج يك سال كافى نباشد بايد هزينه دو سال يا سه سال صرف هزينه يك سال بشود.
(مسأله 274): اگر وصيت به حجة الاسلام نموده و مال معينى را نيز تعيين كرده، ولى وصى بداند كه خمس يا زكات آن مال، پرداخت نشده در أين صورت واجب است خمس يا زكات آن مال را پرداخت نموده و باقيمانده را صرف در حج نمايد و اگر هزينه حج را كافى نبود لازم است كمبود را از أصل مال تدارك كند.
(مسأله 275): اگر وصيت كرده از طرف أو حج مستحبى بجا آورند و هزينه آن را نيز تعيين نموده در أين صورت اگر به اندازه ثلث يا كمتر از ثلث بأشد صرف در رآه حج مىگردد و اگر بيش از ثلث بأشد واجب نيست تمام آن مبلغ، صرف هزينه حج شود مگر أين كه در