دوم وقوف عرفات (مسأله 833): عرفات بيابانى است كه حدود آن عبارتست از عرنة، ثويه، ذي المجاز، مأزمين، نمرة، كه همه اينها خارج از موقف بوده ووقوف در اينها جايز نيست.
(مسأله 834): جبل الرحمة در صحراى عرفات، ظاهرا از موقف بوده ولى وقوف روى كوه مكروه مىباشد و مستحب است وقوف در دامنه كوه از طرف چپ بأشد.
(مسأله 835): وقوف در عرفات بايد از روى قصد و اختيار بأشد و اگر كسى تمام وقت را در خواب و يا بيهوش بأشد وقوف أو صحيح نيست.
(مسأله 836): وقوف در عرفات از أول ظهر تا غروب روز نهم ذي الحجة است واظهر أين است كه تا يك ساعت بعد از ظهر نيز مىتواند وقوف را تأخير نمايد.
(مسأله 837): وقوف در تمام أين وقت، هر چند واجب است و ترك كننده آن از روى عمد گناهكار مىباشد ولى تمام أين وقت، ركن نيست بلكه ركن، مسماى ماندن در آنجا است.
(مسأله 838): مراد از وقوف، حاضر بودن در عرفات است چه نشسته، چه در حال حركت، چه سواره، چه پياده بأشد.