(مسأله 23): مريض يا شخص عاجز (همانند پير مرد و پيرزن) كه قدرت و توانائى رفتن به حج را ندارد و يا براى وى حرج و مشقت دارد اگر استطاعت مالى پيدا كرد حج بر خودش واجب نيست.
(مسأله 24): اگر شخصي در مدينه منوره مريض گردد بطورى كه به هيچ وجه قادر به انجام اعمال حج نشود در أين صورت: اگر سال أول استطاعت أو است از استطاعت خارج شده و حج بر أو واجب نيست.
و اگر حج قبلا بر أو واجب شده بايد صبر كند تا پس از بهبودى حج بجا آورد و اگر بطور كلى از بهبودى خود مأيوس بأشد احتياط واجب آنست كه نائب بگيرد.
ششم - امنيت و باز بودن رآه رآه رفت و برگشت باز بوده و از نظر جان و مال و ناموس خود، احساس امنيت كند.
(مسأله 25): هر گاه براى رفتن به حج، دو رآه (دور و بي خطر - نزديك و با خطر) وجود داشته بأشد وجوب حج ساقط نمىشود و بايد از رآه بي خطر (هر چند دور بأشد) به حج برود.
(مسأله 26): اگر در رآه حج، دشمنى بأشد كه دفع آن جز با پرداخت پول زياد، امكان پذير نشود در صورتي كه پرداخت پول، موجب حرج و مشقت بأشد وجوب حج از أو ساقط مىشود.
(مسأله 27): هر گاه كسى عذر شرعي پيدا كند همانند أين كه زندانى بأشد و يا دولت از رفتن وى جلوگيرى نمايد، و..، استطاعت حاصل نشده و حج بر أو واجب نيست.