آورند.
و هم چنين است در حج واجب: اگر متعدد بأشد، همانند أين كه براى ميت يا زنده أي كه بسبب عذر شرعي نمىتواند به حج برود دو حج مختلف (حجة الاسلام و نذرى) و يا دو حج متحد (دو حج نذرى) واجب شده، و يا يك حج واجب و ديگرى مستحب، كه در تمامى أين صور مىتوان دو نفر را (يكى را براى واجب أول و ديگرى را براى واجب دوم يا مستحب) أجير نمود بلكه بعيد نيست كه بتوان دو نفر را براى يك حج واجب (حجة الاسلام) از باب احتياط (به جهت احتمال نقصان حج يكى از آن دو) أجير نمود.
(مسأله 254): نيابت شخص بالغ و عاقل از بچه مميز و ديوانه مانعى ندارد بلكه اگر حج بر ذمه ديوانه در حال افاقه واجب شده و در حال ديوانگى فوت كرده، واجب است كسى را نائب بگيرند كه از طرف أو حج انجام دهد.
(مسأله 255): هر گاه كسى أجير شد كه خودش حج نيابى را بجا آورد نمىتواند ديگرى را براى حج أجير نمايد مگر أين كه مستأجر اجازه داده بأشد.
(مسأله 256): اگر حج نائب، تبرعى است مطابق تقليد خودش اعمال را انجام دهد و اگر براى حجة الاسلام أجير شده بايد بنابر احتياط، تقليد خودش و تقليد منوب عنه را سنجيده و هر كدام كه أحوط بأشد آن را اختيار نموده و اعمال را مطابق آن، انجام دهد.
(مسأله 257): كسى كه به قصد حج نيابى محرم شود و پس از انجام اعمال عمره تمتع متوجه گردد پيش از أين كه حج نيابى را قبول