(مسأله 672): در پائين أطراف كعبه معظمه يك برآمدگى است كه آن را شاذروان مىگويند و طواف كننده نبايد روى آن رآه برود.
(مسأله 673): اگر در اثناء طواف از روى شاذروان رآه برود هر مقداري كه روى آن رآه رفته باطل است و احتياط أين است كه آن مقدار را تدارك نموده و طواف خود را تمام، و سپس طواف را اعاده نمايد.
(مسأله 674): احتياط أين است كه هنگام طواف، دست خود را از طرف شاذروان به ديوار كعبه معظمه يا أركان، درازا ننمايد.
(مسأله 675): هر گاه طواف كننده از مطاف بيرون رفته وارد كعبه معظمه شود طوافش باطل بوده و اعاده آن لازم است و بهتر أين است كه اگر بيرون رفتن وى پس از تجاوز از نصف بوده، طواف خود را تمام نموده سپس اعاده نمايد.
ششم: مشهور بين فقهاء أين است كه طواف بايد بين كعبه معظمه و مقام حضرت إبراهيم (عليه السلام) انجام گيرد و أين فاصله بايد در همه أطراف مراعاة شود و فاصله بين مقام و كعبه معظمه را چنان كه گفته اند تقريبا بيست و شش ذراع و نصف (حدود 13 متر) مىباشد و نظر بر أين كه حجر إسماعيل داخل در مطاف است و فاصله ديواره حجر إسماعيل تا كعبه معظمه بيست ذراع مىباشد لذا در آنجا نبايد بيش از شش ذراع و نصف دور شد.
و لكن ظاهر أين است كه طواف در دور تر از أين مسافت (5 / 26 ذراع) نيز كافى است بخصوص براى كسى كه به علت كثرت و ازدحام جمعيت نتواند در أين مسافت طواف نمايد كه در أين صورت مىتواند با رعايت نزديكترين محل به مقام، طواف نمايد، البتة مراعاة احتياط،