شك در سعى (مسأله 796): شك در عدد أشواط در حال سعى موجب بطلان آنست، پس اگر كسى در حال سعى بين يك و سه، يا دو و چهار، شك نمايد سعى وى باطل بوده و بايد اعاده كند.
(مسأله 797): هر گاه بين سه و پنج و هفت شك نمايد لازم است سعى خود را از سر بگيرد.
(مسأله 798): هر گاه در حال سعى، متوجه نباشد چند شوط سعى نموده است سعى وى باطل بوده و بايد اعاده كند.
(مسأله 799): اگر يقين دارد پنج شوط انجام داده ولى شك داشته بأشد كه بقيه را نيز بجاى آورده يا نه، بايد سعى خود را اعاده كند.
(مسأله 800): هر گاه پيش از رسيدن به مروه، بين هفت و نه شك كند سعى وى باطل بوده و بايد اعاده نمايد.
(مسأله 801): اگر پيش از رسيدن به مروه شك كند كه أين شوط هفتم است يا كمتر، سعى وى باطل بوده و بايد از سر بگيرد.
(مسأله 802): هر گاه در مروه شك كند كه هفت شوط سعى نموده يا نه شوط، اعتناء نكند و سعى وى صحيح است.
(مسأله 803): اگر كسى پس از اتمام سعى و پيش از تقصير در عدد أشواط شك كند جمعى از فقهاء فرموده اند به شك نبايد اعتناء كرد و أين در صورتي كه سعى كننده خود را فارغ از سعى ببيند بعيد نيست ولى أحوط أين است كه در أين صورت به شك خود اعتناء نموده