طواف و نماز آن را اعاده نمايد و سپس سعى را از همان جا كه مانده بجا آورد و احتياطا سعى را نيز اعاده كند.
(مسأله 628): اگر به تصور أين كه از خون حيض پاك شده غسل نمود و طواف عمره را بجاى آورد و بعد بدون فاصله، خود را آلوده ديد و يقين كرد كه حيض أو در حال طواف، قطع نشده بود بايد پس از پاك شدن و انجام غسل، طواف و نماز آن را اعاده كند.
(مسأله 629): اگر پس از اتمام اعمال حج، خونى در خود ببيند و شك كند كه پيش از طواف و نماز حايض شده و يا پس از آن حايض گشته است اعتناء نكند و حج وى صحيح است.
(مسأله 630): زنى كه حيض نمىشود ولى هر دو ماه يك بار، دو سه روزى لك و ترشحات خونى مىبيند در أين صورت اگر خون تا سه روز استمرار نداشته بأشد حكم استحاضة را دارد.
(مسأله 631): هر گاه در اثر ندانستن مسأله پس از پاك شدن از حيض، به تصور أين كه بايد غسل جنابت انجام دهد غسل نمود و اعمال حج را بجا آورد در أين صورت اگر منظور أو غسل براى حدثى كه از خون داشته است، بأشد و اسم آن را جنابت گذاشته عملش صحيح است.
(مسأله 632): اگر زنى وارد مكة معظمه گرديد و وقت كافى نيز براى انجام عمره تمتع را داشت ولى با علم و عمد، آن را بتأخير انداخت تا حايض شد و وقت نيز تنگ گرديد ظاهرا عمره اش فاسد است و احتياط أين است كه اعمال را به قصد أعم از حج افراد و عمره مفرده تمام نموده و سپس يك عمره مفرده انجام دهد و احتياط آنست كه حج