دوم، شرح حال محمد بن حسن بن محمد العطار، المجتنى: مجلد اول شرح حال على بن محمد بن على. آنچه از اين كتاب بر مىآيد اين است كه الف: ابن طاووس در اينجا و گاهى در موارد ديگر دو اصطلاح مجلد و جزء را على البدل به كار مى برد. ب: شرح حال افراد به ترتيب حروف الفبا بوده است (گر چه وجود يك على در مجلد اول اشكال ايجاد مى كند) به استثناى اينكه (همانطور كه در تاريخ خطيب آمد) اشخاصى كه نامشان محمد است در آغاز و زنان در پايان تأليف آمده اند ج: كتاب تحصيل مشتمل بر چهار مجلد بوده است. كفعمي در منابع " البلد " (ص 503) و " الجنة " (ص 773) از آن ياد كرده است.
48. التحصين ل‍ (يا: في) (يا: من) اسرار ما زاد من اخبار (يا: على) كتاب اليقين.
ذريعه 3 / 398 ش 1431.
مجلسى اين تأليف را در ميان منابع بحار (1 / 13) ياد كرده است. متن نسخه التحصين كه در مجموعه‌اى در كتابخانه آية الله مرعشى (ش 4636) بوده به توسط محققان اليقين 2، با متن اليقين چاپ شده است. اين كتاب مشتمل بر پنچاه و شش روايت در فضيلت امام على [ع] است كه تقريبا بطور كامل از كتاب " نور الهدى والمنجى من الردى " از الحسين بن على طاهر احمد الجوابى (يا: جوانى) (زندگى در قرن چهارم؟) (نك‍:
فهرست) گرفته شده است. محققان اليقين 2 بر اين باورند كه تمامى متن كتاب نور الهدى در تحصين درج شده است (نك‍: مقدمه اليقين صص 60 - 61) آقا بزرگ من گويد ابن طاووس كتاب جوانى را بعد از تأليف اليقين ملاحظه كرده و به دنبال آن تحصين را تأليف و به اليقين ضميمه كرده است. از آنجا كه اليقين ميان سالهاى 659 - 662 تأليف شده، آقا بزرگ حدس مى زند كه تحصين در نزديكى وفات ابن طاووس تأليف شده و مى تواند آخرين كتاب او باشد گر چه اين گمان ناممكن نيست اما بايد خاطر نشان كرد كه ملاحم هم زمان با تحصين تأليف شده و مى تواند مدتى پس از آن به اتمام رسيده باشد.