(بر خلاف بخش نخست) به باب‌هاى چندى تقسيم شده تأليف غزالي نيست بلكه مؤلف ناشناخته جوان تر معاصر وى آن را تأليف كرده و اندكى بعد از وفات غزالي به دو منسوب شده است. ابن طاووس مى گويد كه مورد نقل شده در فرج المهموم (درباره جاماسب الحكيم) از باب اول گرفته شده است (احتمالا از NM 2); اين مورد در چاپ قاهره 1317 سقط شده اما در چ جلال الدين همائى از متن فارسى (تهران 1351 ش، ص 95) و تحقيق Isaacs. D. H از تحرير عربي آمده است، (پايان نامه دكتراى چاپ نشده منچستر 1956; اين تحقيق بر مبناى نسخه 210. Or. Bodleian Laud مى باشد). ترجمه Bagley از بخش مربوط به شاهان ايرانى بر مبناى Issacs همراه با يك نسخه عربي ديگر بوده و عبارت مربوطه چنين است: بعد از او جاماسب حكيم كه دانش نجوم داشت و در باره آنها پيشگوييهاى درستى مى كرد [بر سر كار آمد] حكومت او براى يك سال و شش ماه به درازا كشيد.
. (53. p, 1964, Oxford, s Book of Counsel for Kings ' Ghazali, [. tr] C Bagley. R. F) اين عبارت در نسخه عربي كه همائى در يك پاورقى در ص 88 چاپ فارسى او اشاره كرده آمده است. (من براى ارجاع به اين چاپ مديون دكتر Crone هستم.) جاماسب شاه ساسانى (حكومت حدود 496 - 498 م) برادر قباد اول بوده است; حكومت قباد بين سالهاى 488 - 531 بوده به استثناى دوره‌اى كه موقتا به نفع برادرش جاماسب بر كنار شده بود. نك‍:
The Cambridge, " The Political History of Iran yynder the Sasanids ", Frye. N. R . E. ed, Parthian and Sasanian Periods, The Seliucid: (1) 3. vol, History of Iran . 178, 150. at pp, 180 - 116. pp, 1983, Cambridge, Yarshater نبايد او را با جاماسب حكيم دوره زرتشت خلط كرد (با معذرت از Matar ص 350) (مق‍: -> احكام جاماسب الحكيم).
630. التبيان في تفسير القرآن / أبو جعفر محمد بن الحسن الطوسى (م 460) ذريعه 3 / 328 ش 1197 اقبال 302 - 303 / 64، 396 / 167، 423 / 194