ذريعه 7 / 61 ش 323 اقبال 246 / 15 محتملا حدس آقا بزرگ در اينكه ابن طاووس نام مؤلف را به اشتباه آورده درست مى نمايد. ابن طاووس نام وى را اسحاق بن ابراهيم ثقفي آورده است. شرح حال نگاران با اين نام آشنا نيستند. مامقانى (تنقيح ش 640) وتسترى (قاموس 1 / 474 - 475 [چاپ جديد 1 / 727 - 728]) به اين عبارت در اقبال، براى تنها شاهد بر وجود مؤلف اشاره كرده اند. تسترى امكان اشتباه بودن عبارت را داده است. بايد خاطرنشان كرد كه كتاب الحلال والحرام در نجاشى (صص 16 - 18 ش 19) يا معالم (ص 3 - 4 ش 1) در ميان تأليفات ابراهيم بن محمد ثقفي نيامده است. شايد اين كتاب همان عنوان جامع في الفقه والاحكام باشد كه نجاشى (ص 17) ياد كرده است. ابن طاووس كه نسخه زيباى عتيقي (نسخه عتيقة عندنا الان مليحة) را در دست داشته روايتى را كه ثقفي از امام صادق [ع] با دو واسطه نقل كرده آورده است.
173. + كتاب حماقة اهل الاباحة / أبو حامد غزالي (م 505).
طرائف 341 / [ند 97] اين كتاب، جدلى عليه صوفيان افراطي است و بيشتر بنام (بيان) فضائح الاباحية (نك‍:
Allard - Bouyges ص 60 ش 1 وص 118 ش 174; بدوى، مؤلفات ص 340 ش 20) شهرت دارد. عنوان، آن گونه كه ابن طاووس ياد كرده توسط جميل عظم در كتاب عقود الجوهر في تراجم من لهم خمسون تصنيفا فمائة فاكثر، بيروت 1326 ص 8 (و از آنجا Allard - Bouyges ص 118 ش 2) آمده است. كتاب عظم مشتمل بر عناوينى است كه از ذيل كشف الظنون گرفته شده است. كشف الظنون داراى چندين متمم است (مق‍:
مقدمه محققين بر: حاجى خليفه، كشف الظنون 1 / 10) وعظم نمى گويد كه از كدام ذيل گرفته است. مشهورترين اين ذيول، ايضاح المكنون از اسماعيل بغدادي است اشاره‌اى به حماقة اهل الاباحه ندارد.
يك متن فارسى از اين كتاب مبتنى بر نسخه‌اى منحصر به فرد بوده (كتابخانه