درباره‌ء تأليف نك‍: سزگين 1 / 537; 159 - 158. p, Usul ", Kohlberg. گفته شده كه ظريف بن ناصح كه ابن طاووس او را مؤلف كتاب الديات مى داند، از عبد الله بن سعيد بن حيان بن ابجر (يا: بن الجبر) (م 240) و او به نوبه خود از امام على [ع] به توسط چندين نفر روايت كرده است. اين تأليف به عنوان " كتاب عبد الله بن ابجر " نيز شهرت دارد; نك‍:
نجاشى ص 209 ش 553، ص 217 ش 565; طوسى، فهرست ص 116 ش 375; همين متن در كتاب الاصول السته عشرة، تحقيق حسن مصطفوى، قم، 1405 صص 134 - 148 چاپ شده است. ابن طاووس مى گويد او مجموعه‌اى در اختيار دارد كه از كتاب الديات آغاز مى شود.
116. * *؟ كتاب الدعا / عبد القاهر (يا: القادر) بن ابى القاسم الاشترى ذريعه 8 / 182 ش 720 اقبال 23 / 553 مؤلف (آقا بزرگ هر دو نام وى را آورده) ناشناخته است. عنوانى كه در اينجا آمده، در ذريعه ياد شده و در اقبال تنها با عنوان " كتاب " بدان اشاره شده است. اين نشان مى دهد كه آقا بزرگ از نسخه ء ديگر اقبال استفاده كرده است (مق‍: -> ابن طاووس، كتاب الاقبال).
مورد نقل شده مربوط به دعاى شب اول محرم است.
117. * *؟ [دعا] / محمد بن عبد الله (يا: عبيدالله) الاسكندرى (زندگى در اواسط قرن دوم) مهج الدعوات 18 - 23، 201 - 211 اسكندري خود را (مهج الدعوات 18 و 201) از نزديكان منصور خليفه عباسى و از علاقمندان به امام صادق [ع] مى داند. مورد نقل شده دو روايت مختلف دعايى است از امام ششم [ع] كه آن حضرت را از توطئه قتل توسط منصور نجات داد. اولين روايت (مهج ص 18 - 23) از على بن عبد الصمد (درباره‌ء او نك‍: منتجب الدين ص 139 ش 322 و از آنجا: ثقات العيون صص 193 - 194) است; دومين آنها كه اندكى