مآخذ از اين كتاب ياد نكرده اند، و گويا تنها از طريق ابن طاووس ما از آن آگاهى داريم.
در عاملي، اثبات (4 / 45) كه اين نقل از طرائف در آن آمده در عنوان كتاب بجاى " روايات " " الروايات " آمده است. در طرايف 2 (و در اثبات) نام پدر مؤلف " الحسن " آمده است; اما صورت صحيح آن در طرائف 1 وبحار 37 / 268 آمده است. ابن طاووس از نسخه‌اى استفاده كرده كه 30 برگ داشته كه تاريخ روايتى در آن به سال 445 بوده است. او اين تأليف را چنين توصيف مى كند كه در آن حديث انت منى از سى نفر از صحابه روايت شده است (اسامى آنها را نيز ذكر مى كند). مؤلف كه فرزند تنوخي (م 384) معروف مى باشد به يك عنوان معتزلي (ياقوت، الادباء 5 / 301) و يك شيعى مبرز (صفدى 21 / 402: كان شيعيا معتزليا; همينطور شذرات 3 / 276: كان راية الرفض والاعتزال) * شناخته مى شود; در برابر، ابن طاووس او را به عنوان يك سنى مبرز توصيف مى كند (من اعيان رجالهم).
111. * *؟ ذكر رتبة ابى طالب في قريش ومراتب ولده في بنى هاشم / أبو الحسن (يا:
الحسين) النسابة (زندگى در اواخر قرن سوم؟) ذريعه 10 / 77 ش 139 اليقين 186 / 484، 195 / 502 عنوان فوق همان است كه در اليقين 195 / 502 آمده; در اليقين 186 / 486، عنوان كتاب " رتبة ابن طالب " وغيره آمده است. آقا بزرگ (به اشتباه) بجاى " في قريش " " و قريش " آورده است. اين كتاب در شوال 310 تأليف (يا كتابت) شده است. كنيه او در اليقين أبو الحسن آمده و در بحار (كه در آنجا هر دو نقل به توسط اليقين آمده); (40 / 24 - 25) أبو الحسين آمده است. مؤلف (كه محتملا همان أبو الحسين القاسم الموسوي النسابة است كه در 364. p, Handschrften, Sellheim از او ياد شده) از نسابه ديگرى با نام أبو عبد الله محمد بن صالح بن مهران البصري معروف به ابن نطاح كه مورخ قابلى نيز بوده، روايت مى كرده است; نك‍: دائرة المعارف چ 2 مقاله " ابن النطاح " (از: