مربوط به پيامبر [ص] و آنچه در دومين آمده مربوط به امام صادق [ع] و امام مهدى [ع] است. بنابراين دو جزء (دو جلد) بوده كه نخستين آنها مشتمل بر ابوابى راجع به پيامبر [ص] و پنج امام اول و دومين آن درباره هفت امام آخر بوده است. نسخه‌اى كه در اختيار ابن طاووس بوده در دست الحسين بن عبد الله الغضائري بوده است (فرج المهموم ص 97، 229). تقريبا همه ء موارد نقل شده درباره‌ء معجزات پيامبر [ص] و امامان [ع] است. در سعد كتاب الدلائل را منبعى براى تفسير " الذين اصطفينا... " كه در سوره فاطر آيه 32 آمده به اينكه آيه مربوط به تمام اولاد پيامبر [ص] است قرار داده است; اين جمله در سعد نيست اما در نقل نجفى و بحار الانوار آمده است. نام كتاب الدلائل در كشف الغمه اربلى ج 2 / 349; 3 / 89، 152 - 153، 174 - 175، 206 - 217، و در صراط 1 / 104 آمده است; به گفته ء آقابزرگ، كتاب در اوائل قرن دوازدهم موجود بوده است. نك‍ -> قرب الاسناد.
99. * * كتاب الدلائل / أبو عبد الله محمد بن ابراهيم بن جعفر النعماني ابن زينب (م. ح.
360) ذريعه 8 / 237 ش 1005 الامان 119 / 131 فرج المهموم 95 - 96 درباره مؤلف و تأليف وى نك‍: سزگين 1 / 543; Bar Asher صص 62 - 68. طوسى در فهرست از او ياد نكرده، اما نجاشى (ص 383 شما 1043) وابن شهرآشوب (معالم ص 118 ش 783) به كتاب دلائل او اشاره نكرده اند. گويا ابن طاووس تنها مؤلفى است كه مستقيما از آن نقل مى كند. مورد نقل شده كه در فرج المهموم آمده حاكى از مهارت امام رضا [ع] در علم نجوم است. اين نقل از جزء نهم كه مربوط به دلائل فوق طبيعى است كه ثابت مى كند امام رضا [ع] امام هشتم بوده است. مى توان حدس زد كه اولين باب مربوط به دلائل پيامبر [ص] و بقيه ابواب مربوط به ساير امامان به ترتيب امامت آنها بوده چرا كه موردى كه در الامان آمده (دعايى است از امام صادق [ع] (كه در وقت