بلكه به برگ 84 (قائمه) كراسه ورو يا پشت آن (الوجهة الاولى يا الوجهة الثانيه) نيز اشاره مى كند. در مواردى شماره سطر را نيز ياد مى كند: مث: " [اين آيه قرآن] از پايان سطر هفتم تا آغاز سطر دهم مى باشد " 85 " [اين آيات قرآنى] از جزء بيست و هفتم، از اولين سطر رو تا اولين سطر پشت نقل شده است ". 86 با اينكه ابن طاووس از اين روش، بطور گسترده ومستمرا بيش از هر شخص ديگرى (كه قبل از او بوده و آثارش بدست ما رسيده) استفاده كرده اما او اولين كسى نبوده كه آن را به كار برده باشد. قبل از وى يحيى بن الحسن ابن البطريق (م 600 يا شعبان 606) چنين مى كرده وابن طاووس بطور مستقيم متأثر از او بوده است. سه تن از شاگردان وى (أبو الحسن على بن يحيى الخياط، محمد بن عبد الله بن على بن زهرة الحلبي وفخار بن معد الموسوي) از شيوخ ابن طاووس بوده اند. 87 ابن بطريق در " عمده " (و نيز در كتاب بعدى او الخصائص)، در ظاهر با اشاره به نسخههايى كه در اختيارش بوده بعضا، نه تنها جلد را بلكه شماره كراسه را نيز در مورد كتاب مسلم وبخاري والجمع بين الصحاح السته عبدرى اشاره مى كند. در مواردى، در اشاره به قطعهاى كه نزديك به آغاز يا پايان جلد، است شماره برگ را نيز ياد مى كند. 88 ابن طاووس در طرائف برخى از
(١٤١)