تا فوت كرد واجب است برايش قضاء كنند.
و كسى كه حج بر ذمه اش مستقر شده (يعنى مستطيع بوده و نرفته)، و فعلا توانائى رفتن به حج يا گرفتن نايب ندارد، اگر فوت كرد بايد برايش قضاء كنند.
(58): اگر نايب گرفتن واجب شد و نايب نگرفت، ولى شخصى تبرعا از طرف او حج بجا آورد، كفايت اين حج محل اشكال است.
(59): بنابر احتياط واجب بايد از محل خودش نايب بگيرد. و جواز نايب گرفتن از ميقات، محل اشكال است.
(60): كسى كه حجة الاسلام بر ذمه اش مستقر بوده، اگر بعد از احرام به حج در حرم بميرد، كفايت از حجة الاسلام مىكند. و فرقى در اين كه حجش تمتع باشد، يا قران يا افراد نيست. و همچنين است اگر بعد از احرام به عمره تمتع و در حرم بميرد.
ولى كسى كه همان سال حج بر او واجب شده، چنانچه قبل از حرم بميرد قضاء واجب نيست، گرچه احتياط مستحب آن است كه ورثه كبار از سهم الارث خودشان قضاء كنند يا نايب بگيرند، و اگر در حرم و بعد از احرام بميرد حج او را قضا كنند.
اين احكام در عمره مفرده حج افراد و قران، و حج يا عمره اى كه به نذر يا افساد واجب شده، جارى نيست، و در هيچ يك از