مىدهند در سالهاى بعد به سبب كم شدن هزينه حج يا زياد شدن مال به سود شرعى، كافى خواهد بود، يا كسى كمبود را تبرعا مىپردازد، بايد تركه را جهت حج حفظ كنند، بنابر احتياط واجب.
و در صورتى كه اين احتمال نباشد، تركه مال ورثه است.
و در همه اين صورتها، واجب نيست ورثه، هزينه حج را از مال خود تكميل كنند.
(70): ميتى كه حجة الاسلام بر ذمه اش مىباشد، بايد در صورت امكان، از بلدش نايب بگيرند، بنابر احتياط لازم. و در صورت عدم امكان، بايد از ميقات ميت نايب بگيرند. و اگر نشد از هر ميقاتى كه ممكن است، نايب بگيرند.
و اجرت بيشتر از ميقات، بر ورثه صغار ميت، واجب نيست. و اگر ممكن باشد بايد از ثلث، محسوب شود.
(71): واجب است در همان سال فوت كسى كه حجة الاسلام بر ذمه اش هست نايب بگيرند. و تأخير آن به سال بعد جايز نيست.
(72): چنانچه نايب، براى ميت پيدا نشود، مگر به بيشتر از مقدار متعارف، واجب است نايب بگيرند. و هزينه حج از اصل تركه خارج مىشود. و جايز نيست ورثه به خاطر صرفه جوئى، تا سال بعد تأخير بيندازند. هر چند در ورثه، كودكان نا بالغ باشند.