آن، به حج رود، حجش كفايت از حجة الاسلام نمىكند. و اگر بعدا مستطيع شد، حج بر او واجب مىشود.
(51): اگر كسى به اعتقاد اين كه مستطيع نيست، حج استحبابى كند و بعدا معلوم شود مستطيع بوده، حجش از حجة الاسلام كفايت مى كند.
(52): زن مستطيع مىتواند بدون اذن شوهر حج نمايد. و اذن شوهر شرط نيست، و شوهر نمىتواند زن خود را از حج واجب منع كند.
ولى در صورت وسعت وقت، و نبودن حرج و مشقت براى، شوهر مىتواند از رفتن او با اولين قافله يا قافله اى كه شخص يا اشخاص مورد اطمينان در آن نيست، جلوگيرى كند.
و زنى كه در عده طلاق رجعى است مانند زن شوهردار است.
(53): همراه بردن محرم بر زن مستطيع لازم نيست، ولى اگر ايمنى ندارد بايد محرم يا شخصى كه همراهى با او موجب امنيت است، همراه خود ببرد، هر چند به اجرت دادن. و اگر توان پرداخت اجرت او را ندارد، مستطيع نيست.
(54): كسى كه نذر كرده هر سال روز عرفه در كربلا باشد، اگر مستطيع شد، نذرش منحل و حج بر او واجب مىشود. و هم چنين