لازم است كمبود از اصل تركه برداشته شود. و چنانچه حجة الاسلام نيست، در صورت موافقت ورثه كمبود را از اصل تركه، جبران كنند. و در صورت عدم موافقت آنها، از هر جا كه ممكن باشد، نايب بگيرند. و همين طور اگر شخص ديگرى كمبود را بذل نمايد. و اگر هيچ كدام نشد بنابر احتياط واجب، بايد اجرت تعيين شده صرف به حج فرستادن و كمك به حجاج شود.
(88): اگر كسى وصيت كند كه فلان مقدار در حجى غير از حجة الاسلام صرف شود. و آن مال بيشتر از ثلث باشد، جايز نيست زائد بر ثلث خرج شود مگر با موافقت ورثه.
(89): هر گاه وصى مرده، و معلوم نيست قبل از مردن براى حج موصى، نايب گرفته يا نه، بايد براى او حج بجا آورند.
احكام نيابت (90): در نيابت چند چيز معتبر است:
اول: بلوغ. نايب گرفتن نا بالغ، اگر چه مميز باشد، كافى نيست، هر چند نيابت براى حج مستحبى باشد، بنابر احتياط لازم. ولى عمل نايب نا بالغ صحيح است.
دوم: عقل. نايب گرفتن ديوانه صحيح نيست. هر چند ادوارى باشد و عمل را در حال صحت انجام دهد، بنابر احتياط لازم.