باطل است. و اگر بداند كه عقد خواندن حرام است و عقد بخواند آن زن حرام ابدى مىشود.
(214): هر گاه محرم يا غير محرم زنى را براى محرم عقد نمايد، و شوهر با آن زن نزديكى كند، و عقد كننده و شوهر بدانند كه چنين عقدى (در حال احرام) حرام است، بر هر يك كفاره (يك شتر) واجب مىشود، و مهر ثابت است. و آن زن بر شوهر حرام ابدى خواهد بود. و اگر زن نيز مىدانسته كه ازدواج در حال احرام حرام است كفاره بر او هم واجب است.
(215): حضور در مجلس عقد براى محرم و گواهى دادن بر آن حرام است.
(216): بنابر احتياط لازم محرم نبايد خواستگارى كند. ولى اگر زنش را قبلا طلاق داده رجوع به او جايز است.
8 - استعمال بوى خوش (217): استعمال بوى خوش حتى زعفران و عود و عنبر و مشك وورس، به بوئيدن يا خوردن يا ماليدن بر بدن، بر محرم حرام است، و كفاره آن يك گوسفند است. و با تكرار آن كفاره مكرر خواهد شد، بنابر احتياط لازم. و هم چنين پوشيدن لباسى كه اثرى از بوى خوش در آن باشد حرام است، هر چند مثل جوراب