(95): نيابت از كافر صحيح نيست. بلكه صحت عمل نيز محل اشكال است.
و ناصبى (دشمن اهل بيت پيامبر (عليهم السلام) مانند كافر است. با اين فرق كه جايز است فرزند مؤمن اش در حج نايب او شود.
(96): نيابت از زنده در حج مستحبى جايز است، چه به تبرع و چه به اجاره باشد. و همين طور در حج واجب، اگر منوب عنه نمىتواند شخصا حج بجا آورد.
و در غير اين موارد، نيابت از زنده جايز نيست. اما نيابت از مرده در هر حال جايز است.
(97): واجب است در حج نيابتى منوب عنه را تعيين كند، به هر صورت كه باشد. ولى لازم نيست نامش را به زبان آورد.
(98): در نيابت، نيت نيابت لازم است. يعنى عمل را بجاى منوب عنه انجام دهد. و هديه كردن ثواب كافى نيست.
(99): نيابت به تبرع، و به اجاره، و جعاله، و شرط ضمن عقد، و مانند اينها صحيح است.
جعاله: فردى به ديگرى بگويد، اگر بجاى من يا فلان كسى حج بجا آورى، فلان مبلغ به تو مىدهم.
شرط ضمن عقد: در ضمن عقدى مثل عقد نكاح يا هبه شرط