و نهم را روزه گرفته و روز ديگر را پس از بازگشت از منى روزه بگيرد.
(مسأله 928): اگر كسى نتواند روز هفتم و هشتم را روزه بگيرد هر سه روز را پس از برگشتن از منى بگيرد و احتياط أين است كه پس از بازگشت از منى، هر چه زودتر روزه ها را بگيرد و بدون عذر بتأخير نيندازد.
(مسأله 929): اگر شخصي پس از بازگشت از منى هم نتوانست روزه بگيرد أين سه روز را در رآه بازگشت به وطن خود و يا در وطن خويش روزه بگيرد ولى بنابر احتياط، نبايد بين سه روز و هفت روز جمع كند بلكه بايد بين آن دو فاصله بدهد.
(مسأله 930): اگر تا أول ماه محرم، أين سه روز را روزه نگرفت روزه از أو ساقط شده و واجب است در سال بعد (به نيت أعم از قرباني و كفاره) قرباني نمايد.
(مسأله 931): اگر كسى سه روز را در حج روزه گرفت و پس از آن متمكن از ذبح گرديد بنابر احتياط، قرباني بر أو واجب خواهد شد.
(مسأله 932): هفت روز بقيه را بايد پس از مراجعت به وطن خود روزه بگيرد و احتياط أين است كه متوالي و پى در پى بأشد.
(مسأله 933): هر گاه شخصي به وطن خود مراجعت ننمود و در مكة معظمه أقامت كرد بايستى تا بازگشت همراهان خود به وطن، و يا تا يك ماه صبر نموده و پس از آن، هفت روز را روزه بگيرد.
(مسأله 934): هر گاه كسى امكان روزه گرفتن داشت ولى پيش از آن كه روزه بگيرد در مكة معظمه و يا در رآه برگشت، فوت نمايد ولى أو بنابر أقوى سه روز را و بنابر احتياط واجب، هفت روزه را قضا نمايد.