(مسأله 899): اگر پس از طواف، متوجه گرديد كه قرباني نكرده، بايد قرباني نموده و اعاده طواف، لازم نيست هر چند أحوط است.
(مسأله 900): هر گاه كسى از روى فراموشى قرباني را ترك كرد و به وطن خودش مراجعت نمود و سپس متوجه گرديد حج أو اشكالى ندارد ولى بايد در سال آينده، در منى قرباني كند و اگر ماه ذي الحجة تمام نشده بأشد بنابر احتياط برگردد و در منى قرباني نمايد.
(مسأله 901): اگر از روى علم و عمد قرباني را ترك كرد و طواف نمود ظاهر أين است كه طواف وى باطل بوده و واجب است پس از قرباني، طواف را اعاده نمايد.
(مسأله 902): اگر كسى به اعتقاد أين كه گوشت قرباني تلف مىشود قرباني را انجام ندهد قرباني بر ذمه أو باقي مىماند و لازم است در منى ذبح نمايد.
(مسأله 903): واجب است در سرزمين منى، ذبح يا نحر كند، و اگر در غير منى قرباني نمايد كافى نيست.
(مسأله 904): بطورى كه مىگويند به علت تغييرات أخير در منى، مذبح را تغيير داده و در وادى محسر قرار داده اند در أين صورت احتياط أين است كه در همين مذبح فعلى قرباني نمايد و اعمال بعد از آن را بجا بياورد و اگر تا آخر ذي الحجة متمكن از ذبح در منى گرديد در منى قرباني كرده و سپس طواف و نماز و سعى را اعاده نمايد.
(مسأله 905): اگر كسى احتمال دهد كه پس از روز دهم متمكن