گردن خود گره نزند و يا دو طرف جامه را با سوزن و سنجاق، به يكديگر متصل نكند.
(مسأله 425): گذاردن سنگ در لأي لباس احرام و بستن و پيچيدن آن با نخ بدون أين كه گره بزند اشكالى ندارد.
(مسأله 426): اگر شخص محرم از احتلام خائف بأشد بعيد نيست كه بتواند از كيسه هائى كه دوخت دارند استفاد كند تا لباس احرام أو نجس نشود.
(مسأله 427): محرم مىتواند زير لحاف دوخته يا پتو يا رو انداز بخوابد ولى بايد سر خود را نپوشاند و هم چنين مىتواند روى پتوى دوخته بنشيند ولى پتو يا لحاف را بنابر احتياط به خود نپيچد.
(مسأله 428): اگر كسى به جهت بيمارى نتواند لباس دوخته خود را بيرون آورد مانعى ندارد و لازم است لباس احرام را بر روى لباسهاى خود بپوشد و تلبيه گويد و هر وقت عذرش بر طرف گرديد بايد لباس دوخته را بيرون بياورد ولى لازم است يك گوسفند كفاره بدهد.
(مسأله 429): حرمت پوشيدن لباس دوخته، مخصوص مردها است و زنان مىتوانند لباس دوخته بپوشند لكن بايد از پوشيدن دستكش خوددارى نمايند.
(مسأله 430): اگر كسى پس از احرام، متوجه گرديد كه لباس دوخته خود را بيرون نياورده است بايد فورا بيرون بياورد.
(مسأله 431): كفاره پوشيدن لباس دوخته يك گوسفند است و در صورت اضطرار نيز، أحوط لزوم كفاره است.
(مسأله 432): اگر كسى در حال احرام، لباس دوخته بپوشد