كتاب الاجارة (من المجلد الاول) 192: سوال: هر گاه در عقد اجاره تعيين شود عمل معينى در مدت معينه، مثل خياطت ثوبى در روز معينى، يا در دو روز معين. و مدت تمام شود و هنوز در آن هم شروع نكرده باشد. اجاره باطل است؟ يا آن كه خيار فسخ ثابت مىشود؟ و هر گاه بعضى آن عمل شده باشد و مدت تمام شود، آيا چه حكم خواهد داشت؟.
جواب: هر گاه معلوم باشد كه مراد عمل معين در مدت معينه است - مثل اين كه اجاره كند از براى يك ختم كردن قرآن در ماه مبارك رمضان، يا روزه گرفتن تمام ده روز از ماه رجب يا شعبان - پس در صورت اولى (يعنى صورت خروج مدت قبل از شروع در عمل اجاره) باطل است. و هر گاه بعد از مدت، عمل را بكند مستحق اجرت نخواهد بود. و در صورتى كه بعض عمل را كرده است، اظهر در نظر حقير آن است كه هر گاه عمدا ترك كند تا زمانى كه جزم حاصل باشد به اين كه آن زمان ديگر ظرفيت آن فعل را ندارد، باز هم باطل خواهد بود.
و به آن عمل مستحق مزدى نخواهد بود.
و هم چنين هر گاه تقصير نكرد و لكن عذرى پيش آيد تا آن كه وقت آن قدر باقى نماند كه تمام عمل را توان كرد، باز مستحق چيزى نخواهد بود به آن قدرى كه كرده.
و اما هر گاه تقصيرى نكرد و در اول وقت شروع كرد، يا در وقتى كه مظنه داشت كه تمام مىشود، و لكن عايقى رو داد كه مانع از اتمام شد، يا كاشف به عمل آمد كه ظن او به