در طاعت الهى كوشا و حافظ عهد و ميثاق، و كناره گيرنده از راههاى فاسقين، و تلاش گر تا حد توان بوده، و ركوع و سجده هاي طولاني داشتى.
زاهد در دنيا همچون شخص كوچ كننده از آن، نگرنده به آن به ديده ترسندگان از آن، باز داشته شده از آن آرزوهايش، برگرفته شده همتش از زينتهايش، نگرنده زرق و برقهايش با گوشه چشم بوده، و رغبت و ميلت به آخرت شناخته شده بود، تا آنگاه كه ظلم و بيداد دست از آستين بيرون آورد و با سلاح به ميدان آمد، و گمراهان در ضلالت خود غرق شدند، در حالى كه تو در حرم جدت ساكن، و از ستمگران دورى گزيده بودى، در خانه و محراب بسر برده، و از اميال و شهوات بر كنارد، با قلب و زبان به مقدار توان زشتى را زشت مى شمردى.
آنگاه كه موقعيت مقتضى گرديد پرچم مخالفت برداشته، و با مخالفان كارزار كردى، با فرزندان و خاندان و پيروان و دوستان به راه افتاده، و با حكمت و پند و اندرزهاى نيكو بسوى خداوند خوانده، و به برپا داشتن حدود و فرمانبرى از معبود امر نمودى، و از پليدى و سركشى باز داشته و با ظلم و ستم مقابله كردى.