المناقب في التصريح بالوصية والخلافة لعلى بن ابي طالب عليه السلام آمده است. آقا بزرگ از نسخه‌اى از مشهد مورخه 987 و چاپ نجف 1369 ياد مى كند. من چ نجف 1349 را مورد استفاده قرار داده ام.
همانطور كه آقا بزرگ يادآور شده، ابن طاووس در اين تأليف هويت خود را آشكار نمى كند و تنها مى گويد: آن را كسى نوشته كه خداوند به او نيكى كرده (بعض من احسن الله إليه); طرف متمم مواد طرائف است (طرف ص 4) اما ابن طاووس در اجازات و كشف، اعتراف مى كند كه اين كتاب از وى بوده و آن را چنين توصيف مى كند كه كتاب مربوط به موقعيت والاى رسول خدا [ص]، خاندان او و وصيت آن حضرت به امير مؤمنان [ع] است. مق‍: عاملي، اثبات 1 / 56 كه آنجا كتاب الطرف به عنوان تتمه ء طرائف توصيف شده است. بيشتر كتاب مشتمل بر نقلهايى از " كتاب الوصية " عيسى بن مستفاد است (نك‍ -> فهرست). براى جزئيات بيشتر نك‍: " polemic ", Kohlberg.
58. اليقين ب‍ (يا: في) اختصاص مولانا على بامرة المؤمنين ذريعه 18 / 69 ش 720; 25 / 279 ش 115.
الملاحم والفتن 140 / 155.
نك‍: بروكلمان، ذيل 1 / 912 ش 9. همانطور كه پيش از اين يادآور شديم، ابن طاووس زمانى كه الانوار الباهره (مقدمه آن در اليقين نقل شده) را نگاشته بيش از هفتاد سال سن داشته (التحصين 531; اليقين 8 / 125); واليقين پيش از ملاحم نوشته شده است. بنابر اين، اليقين بين 659، 662 نوشته شده باشد. اين كتاب يكى از منابع مستدرك است كه در وسايل عاملي مورد استفاده قرار نگرفته است. در مستدرك (چ سنگى ج 3 ص 370) عنوان آن " كتاب اليقين و (بجاى " او ") كشف اليقين به اختصاص مولانا امير المؤمنين بامرة المؤمنين " آمده است.
بنابراين، ظاهرا دو عنوان جانشين وجود داشته است. در بحار اين كتاب با عنوان " كشف اليقين " معرفى شده و به همين دليل علامت اختصارى (رمز) آن " شف " آمده