دربارهء زيد بن على [ع] (كه زيديه به نام او ناميده مى شوند) نك: سزگين 1 / 556 - 560).
نسخه ء ابن طاووس داراى قطع كوچك بوده (صغيرة القالب). خبر نقل شده (از برگ 3 - پ) را خالد بن صفوان روايت كرده كه به احتمال همان خالد بن صفوان بن عبد الله ابن الاهتم (م 135; مق: سزگين 2 / 462 - 663) مى باشد. در اين نقل آمده است كه زيد با علماى شام ملاقات كرده و آنان به دو گفتند كه بيشتر مردم با ادعاى او در حكومت مخالف هستند. زيد در پاسخ آنها آياتى از قرآن خواند تا نشان دهد غالبا " اقليت " بر حق هستند نه " اكثريت ". ظاهرا اين رساله در جائى ديگرى ثبت نشده است.
515. * *؟ الرسالة الموضحة / المظفر بن جعفر بن الحسين (يا: الحسن) (زندگى در نيمه ء نخست قرن چهارم) ذريعه 11 / 226 ش 1374 اليقين 125 - 131 / 362 - 373 درباره مؤلف (كه به احتمال زيدي بوده) نك: نوابغ ص 317. بنا به آنچه در اليقين 125 / 362 آمده او از محمد بن جرير الطبري روايت كرده است (بجاى " يروى عنه " بخوانيد " يروى عن "); همانطور كه آقا بزرگ خاطر نشان كرده اين اشاره به مؤلف امامى است نه مؤرخ سنى (همانطور كه بطور ضمنى از كلام ابن طاووس فهميده مى شود). در اليقين 129 / 368، المظفر از محمد بن جرير الطبري به توسط أبو المفضل محمد بن عبد الله الشيباني روايت مى كند. نيز نك: اعيان 48 / 81. ابن طاووس از نسخه ء دستنوشته مؤلف كه در كتابخانه ء قديمي (اصلى) نظاميه در بغداد نگهدارى مى شد استفاده كرده است. اما از آنجا كه ابن طاووس مى گويد منابع اليقين همگى در كتابخانه او وجود دارد (مق: باب دوم فصل دوم، باب سوم فصل دوم) به احتمال او نسخهاى از روى آن براى خود نوشته است. مق: -> كتاب الاربعين (ابن ابى الفوارس) 516. * *؟ رواية / روايت شده ء أبو طالب حمزه بن محمد بن احمد بن شهريار (زندگى در ميانه ء قرن ششم)