مهج الدعوات 307، 312 فرج المهموم 25 - 27، 118 - 119 سعد السعود 12، 123 - 126 علامه مجلسى (ظاهرا بر مبناى نسخه‌اى كه از نسخه ء چاپى متفاوت بوده) مى گويد كه ابن طاووس كتاب قصص الانبياء را در فلاح وفرج المهموم به " أبو الرضا فضل الله بن على الراوندي " (كه با أبو على فرزند شيخ طوسى درس خوانده) (بحار 1 / 12) منسوب مى كند. افندي با نقل عبارت علامه مجلسى، تقريبا مطمئن است كه تأليف نقل شده توسط ابن طاووس از آن قطب الدين راوندى مى باشد (رياض 2 / 428 - 429). او متمايل به رد اين نظريه است كه دو تأليف با عنوان قصص الانبياء وجود دارد كه يكى از قطب الدين و ديگرى از أبو الرضا باشد; اما آقا بزرگ اين نظريه را در ذريعه 17 / 104 تأييد مى كند گر چه در ذريعه (17 / 105) در اين باره يقين كمترى دارد (والله عالم).
نظريه افندي مى تواند درست باشد زيرا همه عبارات نقل شده توسط ابن طاووس در متن قطب الدين (تحقيق: غلام رضا عرفانيان اليزدى، مشهد 1409) آمده است: مورد فلاح = مهج الدعوات 307 = راوندى، قصص 128 (يوسف [ع]) (عرفانيان به اشتباه و بر خلاف مجلسى مدعى است كه هيچ نقلى از قصص در جزء اول فلاح نيامده است; نك‍:
مقدمه او بر چاپ قصص صص 10 - 11); مهج الدعوات ص 312 = قصص 276 (عيسى [ع]); فرج المهموم 25 - 27 [نقل به معنى از] قصص صص 103 - 104 (ابراهيم [ع]); فرج المهموم 118 - 119 = قصص 271 (عيسى [ع]); سعد 123 - 126 (بر گ 25 - پ) = قصص 73 - 76 (ادريس [ع]).
493. + قصص القرآن به اسباب نزول آيات القرآن / أبو الحسن الهيصم بن محمد بن عبد العزيز النيشابوري (زندگى در اوائل قرن پنجم) سعد السعود 19 - 20، 225 - 226 درباره مؤلف (كه كرامي مذهب بوده) و تأليف او نك‍:
73 - 68. pp, 1980, Heidelberg, Ungenutzte Texte zur Karramiya, van Ess. J