آن را در وقت سرگردانى و اضطراب بخواند; در اينجا از نام مؤلف ياد نشده اما نوري مؤلف را حسن بن محبوب دانسته است (مستدرك 5 / 45). مورد نقل شده در بحار، از دعايى از امام كاظم [ع] كه آن حضرت به اصحابش تعليم فرمود ياد شده كه باعث مرگ منصور شد. مورد غياث مربوط به وظايف مختلفى است كه از طرف ميت مى توان انجام داد. مورد نقل شده در محاسبة النفس، دعايى است كه امام باقر [ع] به يكى از اصحاب خود، تعليم مى دهد. نقلهاى ديگر (جداى از آنچه ابن طاووس نقل كرده) به عنوان مثال در الغرى ص 101; اربلى، كشف 3 / 319; المحقق جعفر بن الحسن الحلى، المعتبر ج 1 قم 1364 ش ص 215; الحلى، مختصر صص 169 - 170، 194 - 195 آمده است.
389. + مطالب السؤول في مناقب (آل) الرسول / أبو سالم كمال الدين محمد بن طلحة بن محمد العدوى الحلبي (م 652) اليقين 92 - 93 / 304 درباره مؤلف نك‍: بروكلمان 1 / 607 - 608، ذيل 1 / 838 - 839. مورد اليقين در " مطالب " چ نجف 1371 ص 60 آمده است. مؤلف عالم شافعي و وزير قبلى الملك السعيد أرتقى حاكم ماردين بوده است. تأليف مزبور كه در رجب 650 به اتمام رسيد (روضات 5 / 259; بجاى " خمس " " خمسين " بخوانيد) يك نمونه از موارد مؤلفان متقدم سنى است كه از عقيده امامى كه مهدى [ع] همان امام دوازدهم است دفاع كرده است * (مق‍: دائرة المعارف چ 2 مقاله " المهدى " [از: Madelung. W] ج 5 ص b 1236). ابن الخشاب مى تواند مثال متقدم ترى در اين مورد باشد (نك‍: كتاب المواليد) اما برخى وى را امامى دانسته اند. از آنجا كه كتاب اليقين ابن طاووس ارتباطى با " مهدى " [ع] نداشت از اين منبع با ارزش براى مناظره، بهره‌اى نبرد; بجاى آن، روايتى از آن نقل مى كند (كه از حلية الاولياء أبو نعيم اخذ شده) كه در آن پيامبر [ص] القاب