كتاب را در رديف كتب ناشناخته ياد كند (رياض 6 / 48) و پيشنهاد آقا بزرگ اين است كه " كتاب المزار " ابن ابى قرة (مثل " كتاب عمل شهر رمضان " او) بخشى از كتاب المسرة بوده باشد. يك راه حل ديگر اين كه كلمه ء " كتاب " (در كتاب المسرة) را " لباب " بدانيم و اينطور بخوانيم " وروينا في لباب المسرة من كتاب ابن ابى قرة " يا فرض كنيم كلمه ء " لباب " (كه در عربي نظير " كتاب " است) سقط شده و عبارت را چنين بخوانيم " وروينا في كتاب لباب المسرة...; در اين صورت اين اشاره به تأليف خود ابن طاووس است كه برادر زاده ء او يعنى عبد الكريم آن را به عنوان كتاب " لباب المسرة من كتاب ابن ابى قرة القنانى " مىنامد (الغرى ص 51; نك‍: باب دوم فصل دوم). مؤيد اين پيشنهاد اين است كه كلمه ء " المسرة " و " قره " هم قافيه خواهند بود اين هم قافيه بودن مشكل مى تواند صرف اتفاق باشد زيرا ابن ابى قره نمى توانست مايل به تأليف كتابي باشد كه با نام خود او هم قافيه باشد. ما بايد چنين فرض كنيم كه نام او جزو عنوان تأليف بوده است. با توجه به اين مطلب، ترديد اندكى باقى مى ماند كه كتاب مورد بحث لباب المسرة ابن طاووس باشد.
اگر چنين باشد عنوان مذكور بايد از اين فهرست حذف شود.
384. * * كتاب مشايخ خواص من الشيع لمولانا ابى الحسن على بن محمد ومولانا الحسن بن على العسكريين / ناشناخته (قرن سوم؟) بحار 85 / 31 [ند فلاح] عنوان مذكور (نيز در بحار چ سنگى ج 18 / 2 ص 338) معناى روشنى ندارد شايد آغاز آن چنين بوده: كتاب مسائل مشايخ (... يا: خواص) من الشيعة (مق‍: -> مسائل الرجال). چند تأليف (كه هيچكدام باقى نمانده) به عنوان مسائل ابى الحسن العسكري [ع] (ذريعه 20 / 334 ش 6 - 3665) يا " مسائل ابى محمد الحسن العسكري [ع] (ذريعه 20 / 334 ش 3264، 71 - 3268) وجود داشته است; اگر چنين فرض كنيم كه اين تأليفات از اصحاب ائمه مذكور بوده، به احتمال متعلق به قرن سوم مى باشند. مورد نقل شده مربوط به فضيلت تلاوت سوره ء قدر و اخلاص است.