359. * * مناقب النبي والائمة / عبد الرشيد بن الحسين بن محمد الاستر آبادي (زندگى در اوائل قرن چهارم) ذريعه 22 / 335 ش 7332 سعد السعود 23 / 273 مورد نقل شده از كراسه چهارم برگ 2 - ر مى باشد. در اين نقل، امام رضا [ع] اين را كه مقصود از آيه اول سوره يس (كلمه " يس ") رسول خدا [ص] باشد رد كرده و مقصود از آن را " خاندان پيغمبر " ذكر مى كند. چيزى درباره مؤلف نمى دانيم جز آنكه از محمد بن عبد الله الحميرى روايت كرده است (سعد السعود ص 273). افندي مى گويد كه او شيعه بوده و فرض او بر اين است (رياض 3 / 116 و از آنجا: اعيان 38 / 23) كه " مناقب " تأليف مستقلى از استرآبادى بوده كه بخشى از " كتاب تاويل (ال‍) آيات (التى) تعلق بها اهل الضلال " نبوده است (نك‍: فهرست ذيل همين عنوان). تنها شاهد افندي عبارت " سعد " است كه چندان روشن نيست.
360. * * + - المنار في علم مواقيت الليل والنهار / المبارك بن الحسين بن طراد الماردينى ابن المنجم (م 571) فرج المهموم 206 در فرج المهموم * برگ 138 - ر، بجاى " المنار " " المناء به " آمده است. اين كتاب كه ابن طاووس مى گويد در دست او بوده، ظاهرا در جاى ديگرى ثبت نشده است. درباره مؤلف نك‍: المنتظم 190 / 261; ابن رجب، ذيل 1 / 334 - 335; شذرات 4 / 240. ابن رجب وابن العماد نام او را " المبارك بن الحسن بن طراد الباماوردى (بجاى " الباوردى "؟ فرج المهموم * برگ 138 - ر: الينا ما وردى) الفرضى أبو النجم بن ابى السادات " معروف به ابن مقابله (ابن الجوزى وابن العماد: ابن القابلة) ياد مى كنند. مؤلف به عنوان اينكه در چند رشته علمى از جمله: جبر و وقت شناسى [عارفا بمواقيت الشمس والقمر] مهارت داشته توصيف شده است. نيز نك‍: Aror / Matar ص 321.