يكى از اولين كتابهاى فقهى كه آن را خوانده ياد مى كند. او در فتح 177 به نقلى كه در فتح ص 241 گذشته و مشتمل بر روايتى درباره استخاره است چنين اشاره مى كند كه از جلد اول كتاب گرفته شده است (= المبسوط 1 / 133 تهران 8 - 1387). مق‍: مدرسي ص 64.
333. * كتاب مدينة العلم / أبو جعفر محمد بن على ابن بابويه (م 381) ذريعه 20 / 251 ش 2830 فلاح 69 / 67 - 68، 72 / 70، 78 / 75، 85 - 86 / 81 - 82، 95 / 90، 127 / 119، 155 / 143. بحار الانوار 81 / 23 = مستدرك 2 / 498، 517، 520 [ند فلاح 53 / 62]، بحار الانوار 81 / 31 = مستدرك 2 / 521 - 522 = مستدرك 9 / 163 [ند فلاح] الاجازات 19 / 44 بحار الانوار 2 / 161 [ند اجازات] اين تأليف را بيشتر به عنوان پنجمين كتاب عمده در فقه شييعى (در كنار كتب اربعه) مىشناسند. شيخ طوسى (فهرست ص 189) آن را به عنوان كتابي بزرگتر از من لا يحضره الفقيه توصيف مى كند وابن شهر آشوب (معالم ص 112) مى گويد: آن كتاب داراى 10 جزء است. علامه حلى از اين تأليف نقل مى كند (نك‍: مث‍: منتهى المطلب تهران بى تا [1333؟]، 1 / 202 - 203 و از آنجا: مستدرك 3 / 130). محتملا اين كتاب در دسترس حسين بن عبد الصمد الحارثى (م 984) پدر بهاء الدين عاملي كه از آن در كتاب الدرايه (ص 69، 70; مق‍: ذريعه; اعيان 26 / 262) ياد مى كند (ولى نقل نمى كند) قرار داشته است. آقا بزرگ تنها از يك مؤلف (به علاوه ابن طاووس) ياد مى كند كه از اين تأليف نقل كرده است; او يوسف بن حاتم الشامي شاگرد ابن طاووس است كه در كتاب " الدر النظيم " كه قطعاتى از آن در نسخه‌اى باقى مانده (ذريعه 8 / 86 ش 308) از كتاب مدينة العلم نقل كرده است. كتاب مدينة العلم در زمان مجلسى گمشده تلقى شده و كوششهاى گسترده او براى يافتن نسخه‌اى از آن به نتيجه نرسيد.
موارد زير از آن نقل شده است: فلاح 69 / 67 - 68: درباره تهيه كفن خود;