سعد السعود 20، 231 - 232 نام مؤلف در سعد 20 " جعفر بن محمد بن المروزى " آمده است. شايد بتوان او را با أبو الفتح محمد بن جعفر بن محمد الهمداني (يا همذانى) الوداعى المراغى (زنده در 371; نك‍: تاريخ بغداد 2 / 152 - 153) يكى دانست. نجاشى (ص 394 ش 1053 و از آنجا: تنقيح ش 10499) كتابي با عنوان " كتاب ذكر المجاز من القرآن " (مق‍: ذريعه 19 / 351 ش 1566) به دو منسوب مى كند. اين مى توان همان تأليفى باشد كه ابن طاووس بدان اشاره كرده است. مورد نقل شده از آغاز صفحه دوم جزء چهارم اخذ شده است.
330. * * كتاب المبعث وغزوات النبي [ص] / أبو الحسن على بن ابراهيم بن هاشم القمى (زنده در 307) ذريعه 21 / 289 ش 5110 الامان 52 / 65، 82 / 95 عنوان آن در الامان 82 / 95 " كتاب المبعث " آمده است. اين تأليف، محتملا همان كتاب المغازى مؤلف است كه نجاشى (ص 260 ش 680 و از آنجا: ذريعه) وطوسى (فهرست ص 119 ش 382) از او ياد كرده اند. ابن طاووس از نسخه‌اى كه تاريخ 400 بر آن بوده استفاده كرده و آن را به عنوان جزئى از كتابخانه‌اى كه براى فرزندانش وقف كرده توصيف مى كند. مورد نقل شده در الامان 52 / 65 (كه در تفسير قمى 1 / 267 نيز آمده) شرح مى دهد كه چگونه رسول خدا [ص] در بدر با پرتاب كردن سنگريزه به صورت قريش، آنها را شكست داد. نقل الامان 82 / 95 مربوط است به سريه عبد الله بن عتيك يعنى مأموريت او براى به قتل رساندن أبو رافع ابن ابى الحقيق يهودى; در روايتى كه قمى نقل مى كند آمده است: با قرعه معين شد كه عبد الله بن انيس، ابن ابى الحقيق را به تقل خواهد رساند. اين شرح مخالف با نقلهاى رايج (مث‍: ابن اسحاق، البخاري، الطبري، بحار 20 / 302 - 304) آن حادثه اند; بنابر آن نقلها، چنين تصميمى اخذ نشده بود.