روشنى كه در آن نقل وجود دارد، بعيد به نظر مى رسد كه نويسنده قاضى شافعي أبو الطيب طاهر بن عبد الله بن طاهر بن عمر الطبري (م ربيع الاول 450) (مق‍: تاريخ بغداد 9 / 358 - 360) باشد.
301. (* *) + - كتاب / أبو الحسن ثابت بن قرة الحرانى (م 288) فرج المهموم 202 اين يكى از دو كتاب اين مؤلف بوده كه در دست ابن طاووس قرار داشته است نك‍:
الابصار). از آنجا كه جزئيات ديگرى داده نشده نمى شود بطور قاطع ثابت كرد كه اين كتاب باقى مانده است يا نه.
302. * * كتاب / عمر بن اذينة الكوفى (زندگى در ميانه قرن دوم) فلاح 93 / 88 درباره مؤلف نك‍: كشى ص 284; تنقيح ش 8968. برخى بر اين باورند كه عمر نام پدرش بوده و نام خودش محمد (يا: احمد) بن عمر (بن محمد بن عبد الرحمن) بن اذينة بوده است. گفته شده است كه او از دست مهدى عباسى به يمن گريخت و در آنجا درگذشت. شيخ طوسى (فهرست ص 143 ش 504) به يك تحرير طولانى و مختصر از كتاب او ياد مى كند. در مورد نقل شده (نيز در مستدرك 3 / 20) " الصلاة الوسطى " به نماز ظهر تفسير شده است.
303. * *؟ كتاب / ناشناخته اقبال 306 / 65 - 66 المجتنى 20 - 21 يقينى نيست كه قطعات مزبور از همان نسخه گرفته شده باشند. متنى كه در اقبال نقل شده به نوشته ابن طاووس از " كراسه‌هاى قديمى است كه بدست ما رسيده است " (كراريس عتيقة وصلت الينا) كه در آن به نام مؤلف اشاره نشده زيرا برخى از اوراق (ظاهرا از