مهج الدعوات 84 - 88 فرج المهموم 22 - 23، 110 اين روشن نيست كه اين نقلها از يك يا دو و حتى سه كتاب مختلف گرفته شده باشد. ابن طاووس نسخه‌اى را كه در مهج از آن نقل شده چنين توصيف مى كند كه (در سال 650) بيش از 200 سال قدمت داشته است. مورد نقل شده عبارت از دعايى است كه جبرئيل به رسول خدا [ص] تعليم داد. دو نقلى كه در فرج المهموم آمده مربوط به دانش نجوم است. راوي اول " عطا " (مق‍: دائرة المعارف چ 2 مقاله " عطاء بن ابى رباح " [از:
Schacht]) وراوي دوم الوليد بن جميع (يا: جميع؟) (بجاى الوليد بن جميل؟ مق‍: تهذيب 11 / 132 - 133) است.
314. * * كتاب عتيق فيه دعوات و روايات من طريق اصحابنا / ناشناخته فتح الابواب 263 اقبال 251 / 19 عنوان مذكور در فتح آمده است. در اقبال با عنوان " كتاب عتيق بدعوات من طرق اصحابنا كأنه من اصولهم " (درباره ارتباط بين ادعيه و اصول مق‍: ذريعه 8 / 177) ياد شده است. مورد نقل شده در فتح درباره‌ء روش استخاره با رقاع است. مورد نقل شده در اقبال دعايى است براى آغاز ماه رمضان. اين كتاب احتمالا بخشى از " (كتاب) الدعوات " بوده است. نك‍: فهرست زير همين عنوان.
315. * *؟ كتاب عتيق فيه خطبة امير المؤمنين [ع] القاصعة / ناشناخته ذريعه 7 / 204 ش 1003 اليقين 152 - 153 / 414 - 415، 196 / 504 - 505 خطبه قاصعه (كه آن را به معاني مختلفى چون: مكرر، كشتن و سيراب كردن ترجمه مى كنند) طولانى ترين خطبه امام على [ع] شناخته مى شود; درباره متن آن (با تفسير) نك‍:
ابن ابى الحديد 13 / 127 - 295.