درباره مؤلف نك‍: بروكلمان 1 / 105، ذيل 1 / 165 - 166; آقا بزرگ تمايلات علوى او را ياد آور شده است (ذريعه 20 / 139 ش 2299 ذيل كتاب المحبر). ابن طاووس در اقبال بلا واسطه از اين تأليف نقل كرده و از نسخه مدرسه مستنصريه كه عمر بن ثابت (درباره او نك‍: تاريخ بغداد 111 / 270 - 271) در رمضان 373 آن را كتابت كرده بود، استفاده كرده است. دو مورد نقل شده مربوط به اجابت يك دعا از طرف خداوند است. تأليف مورد نظر مى تواند " كتاب من استجيب (ت) دعوته " باشد (در ابن نديم ص 119 از آن ياد شده; ياقوت، الادباء 18 / 116). ابن طاووس در مهج به قطعه‌اى از كتاب ابن حبيب اشاره مى كند كه آن را تلخيص كرده است (نك‍: -> ابن طاووس، مختصر كتاب ابن حبيب); روشن نيست كه آيا او از تلخيص خود نقل مى كند يا از تأليف اصلى. در آن قطعه آمده است كه ماه‌هاى ذى قعده و رجب بهترين ماهها براى استجابت دعا هستند; بنابراين تأليف مورد بحث مى تواند " كتاب من استجيب (ت) دعوته " باشد.
296. * * كتاب / أبو الفضل محمد بن احمد بن ابراهيم بن سليم الجعفي الكوفى الصابونى (زندگى در نيمه اول قرن چهارم) مهج الدعوات 332 مورد نقل شده مشتتمل بر دعايى براى زمان غيبت است. نيز نك‍: -> كتاب الفاخر.
297. * * كتاب / أبو محمد صفوان بن يحيى البجلى بياع السابرى (م 210) فلاح السائل 223 / 204 نسبت سابرى اشاره به يك نوع لباس ظريف يا نوعى از خرماست; مق‍: Lane زير مورد.
مؤلف كه يكى از وكلاى امام رضا [ع] بوده، بدليل تقوايش مورد ستايش فراوانى قرار گرفته است نك‍: تنقيح ش 5780 (به نقل از منابع متقدم). روشن نيست كه آنچه در اينجا آمده مربوط به كداميك از كتابهايى است كه نجاشى (ص 197 ش 524) وطوسى (فهرست ص 113 ش 358) از او ياد كرده اند. در مورد نقل شده امام صادق [ع] شرح