احتمالا اين همان " مختصر البيان عن دلالة شهر رمضان " مى باشد. مق‍: الكراجكى -> الكافي في الاستدلال; -> كتاب في النجوم.
291. * * كتاب / أبو سيار مسمع (يا: كردين) بن عبد الملك بن مسمع بن مالك بن مسمع بن شيبان (زندگى در ميانه قرن دوم) فلاح 187 / 172 لقب مسمع " كردين " بوده است. در فلاح (وبحار 86 / 210 از جزء اول فلاح) نام او به اشتباه " كردين بن مسمع " آمده است. او رئيس قبيله بكر بن وائل بصره بوده و در سال 145 به قيام ابراهيم بن عبد الله برادر محمد نفس زكيه (ابن حزم، جمهرة ص 320) پيوست. نجاشى (ص 420 ش 1124) وطوسى (فهرست صص 158 - 159 ش 584) يك " كتاب "، به مسمع نسبت مى دهند.
292. - كتاب / المفضل بن عمر الجعفي (زندگى در ميانه قرن دوم) ذريعه 4 / 482 ش 2156 (در ذيل توحيد) الامان 78 / 91 كشف المحجة 9 ابن طاووس به كتابي كه امام صادق [ع] بر مفضل بن عمر املاء كرده بود اشاره مى كند و آن را مربوط به خلق عالم توسط خداوند (فيما خلق الله جل جلاله من الاثار) (كشف) و حكمت او در خلق دنيا و نماياندن اسرار آن (في معرفة وجوه الحكمة في انشاء العالم السفلى و اظهار اسراره) (الامان) مى داند. اين توصيف با محتواى " توحيد المفضل " منطبق است. (درباره آن نك‍: سزگين 1 / 530 ش 9 ص 534; (222. at p 265 - 219. pp, 1978, 55, Der Islam " ', Das Buch der Schatten ", Halm مجلسى (بحار 1 / 14) و آقا بزرگ (ذريعه 4 / 482 ش 2156) اين را مسلم دانسته اند كه اين همان تأليفى است كه ابن طاووس بدان اشاره كرده اند. اين كتاب با عنوان " توحيد المفضل " (نجف 1375) و نيز با عنوان " من امالي الامام جعفر الصادق " [ع] (4 جلد)