(28): تحصيل استطاعت به كسب يا غير آن واجب نيست، پس هر گاه كسى مالى به انسان هبه كند كه در صورت قبول آن مستطيع خواهد شد قبولش لازم نيست، هر چند اگر قبول كرد واجب مىشود. و هم چنين اگر كسى از او بخواهد كه خود را براى خدمتى اجير كند كه با اجرتش مستطيع خواهد شد واجب نيست بپذيرد، هر چند آن خدمت لايق حالش باشد.
(29): اگر كسى خود را اجير كند براى نيابت حج و اجرت آن براى حج خود و حج نيابى كافى باشد، در صورتى كه حج نيابى متعين براى همان سال، يا ظاهر در آن است، مىبايست حج نيابى را در همان سال بجا آورد، و چنانچه تا سال بعد مال باقى باشد حج بر او واجب خواهد شد.
ولى در صورتى كه حج نيابى متعين در آن سال نبوده يا ظاهر در آن نيست، مستطيع مىشود و بايد حج خودش را مقدم بدارد.
(30): اگر كسى مقدارى پول قرض كند كه آن پول به اندازه هزينه حج باشد و توان پرداخت آن را بعدا داشته باشد حج بر او واجب مىشود. هر چند قرض كردن واجب نيست.
(31): بدهكارى كه هزينه حج را دارد و صرف آن مقدار در راه حج منافى با پرداخت بدهيش نيست حج بر او واجب مىشود.