قبيل تحصيل استطاعت است. و اين حكم نسبت به ساير وسايل زندگى نيز جارى است.
(22): اگر مقدارى پول دارد كه به اندازه هزينه حج است ولى محتاج به ازدواج يا خريدن منزل يا وسايل ديگرى است، چنانچه صرف آن پول براى حج سبب ناراحتى و مشقت در زندگى وى شود وجوب حج بر او محل اشكال است.
(23): هر گاه انسان طلبى دارد كه وقتش رسيده و مى تواند بگيرد، با دريافت آن حج بر او واجب مىشود. و چنانچه بدهكار از پرداخت طلب خوددارى مىنمايد، واجب است براى هزينه حج او را به طريق مشروع مجبور سازد، بنابر احتياط لازم، مگر اين كه مستلزم عسر و حرج باشد. همچنين است اگر وقت گرفتن نرسيده ولى در صورت درخواست، بدهكار امتناع نكند.
(24): هر صاحب حرفه اى مانند آهنگر و بناء و نجار و خياط و غير اينها كه كسبش به اندازه مخارج خود و عائله اش هست در صورتى كه از ارث يا غير آن مالى بدست آورد كه به مقدار مخارج حج و زندگيش در طول مدت رفت و برگشت باشد، حج بر او واجب مىشود.
(25): كسى كه در تمام مدت زندگى مخارجش را ديگرى