استطاعت و وجوب حج است.
مسأله 29 - اگر كسى خود را اجير نيابت حج كند و با پول نيابت مستطيع شود در صورتى كه حج نيابى مقيد به همان سال باشد حج نيابى را بايد مقدم بدارد. پس چنانچه استطاعتش تا سال بعد باقى ماند، حج بر او واجب خواهد بود و چنانچه باقى نماند، واجب نخواهد بود، و اما اگر حج نيابى مقيد به همان سال نباشد، حج خود را مقدم بدارد.
مثال:
زيد به عمرو مىگويد مبلغ بيست هزار تومان دارم كه مىخواهم براى پدر يا مادرم در حج نايب بگيرم و عمرو حاضر مىشود براى اين عمل اجير شود، و فرض كنيم مصارف حج ده هزار تومان است كه عمرو با اين مبلغ مىتواند دو مرتبه حج كند، در اين صورت عمرو مستطيع خواهد شد. پس اگر زيد حج را مقيد به همان سال نمود عمرو همان سال را به نيابت پدر زيد حج مىنمايد و چنانچه استطاعتش تا سال بعد باقى ماند، لازم است سال بعد براى خود حج نمايد و چنانچه باقى نماند، چيزى بر او واجب نخواهد بود. ولى اگر زيد حج پدر خود را به همان سال مقيد نكرد، عمرو بايد اول حج خود را به جا آورده و سال بعد به نيابت پدر زيد حج نمايد.
مسأله 30 - هر گاه كسى مقدارى پول قرض كند كه آن پول به مقدار مخارج حج باشد و قدرت پرداخت آن را بعد از آن داشته باشد، حج بر او واجب خواهد بود.