فروشش براى حج واجب نبوده، و بعدا از آن مستغنى شده و ديگر حاجتى به آن ندارد، واجب است آن را فروخته و حج نمايد، مثلا خانمى كه داراى زينت و زيورى بوده كه محل حاجتش بوده، و فعلا به علت بزرگى و پيرى يا به علت ديگر مورد حاجتش نيست، واجب است آن را فروخته و قيمتش را در راه حج صرف نمايد.
مسأله 21 - هر گاه انسان منزل ملكى داشته و منزل ديگرى نيز باشد كه مىتواند بدون ناراحتى و مشقت در آن بنشيند و سكنى نمايد، مانند منزل وقفى كه منطبق بر او باشد احتياط واجب است منزل خود را در صورتى كه قيمتش كفاف هزينه حج را بدهد يا به ضميمه پولى كه دارد وافى شود، فروخته و به حج برود، و اين حكم نسبت به كتابهاى علمى و ساير وسائل زندگى نيز جارى است.
مسأله 22 - هر گاه كسى كه مقدارى پول داشته باشد كه كفاف هزينه حج را مىدهد و خود احتياج به ازدواج يا خريد منزل براى خود دارد يا محتاج به وسايل ديگرى است، در صورتى كه صرف آن پول در راه حج سبب ناراحتى و مشقت در زندگى وى شود، حج بر او واجب نمىشود، و چنانچه با آن پول به حج برود مجزى از حجة الاسلام نيست و اگر سبب ناراحتى نشود واجب مىشود.
مسأله 23 - هر گاه انسان طلبى دارد كه وقتش رسيده واجب