حج بر ذمه وى مستقر بوده، در صورتى كه در حال يأس نائب گرفته است. و در غير مأيوس احوط استنابه مجدد است و اما اگر اتفاقا قبل از مردن عذر او بر طرف شد، پس احوط اين است كه شخصا در صورت تمكن حج نمايد و چنانچه بعد از محرم شدن نائب عذرش بر طرف شود بگونه‌اى كه منوب عنه بتواند شخصا حج را بجا آورد پس بايد چنين كند و اظهر آن است كه بر نائب واجب نيست عمل حج را تمام نمايد و بايد از احرام محل شود.
مسأله 62 - كسى كه شخصا از حج نمودن معذور است و تمكن نايب گرفتن هم ندارد، وجوب حج از او ساقط است، ولى واجب است بعد از فوتش قضا شود در صورتى كه حج بر او مستقر بوده، و اگر مستقر نبوده واجب نيست. و چنان كه متمكن از نايب گرفتن بوده و نايب نگرفت تا فوت نمود، واجب است از قبل او قضايش به جا آورده شود.
مسأله 63 - اگر استنابت واجب شد، و نايب نگرفت، بنا بر اظهر جايز است شخصى تبرعا از قبل او حج به جا آورد ليكن بنا بر احوط بدون اذن براى فراغ از ذمه، كفايت نمىكند، و نايب گرفتن بر خودش واجب است.
مسأله 64 - در نايب گرفتن كفايت مىكند كه از ميقات نايب بگيرد و واجب نيست از بلد خود نايب بگيرد.
مسأله 65 - كسى كه حج بر ذمه‌اش مستقر بوده، اگر بعد از