جامع الشتات (فارسي) - الميرزا القمي - ج ٤ - الصفحة ٢٥٣
كتاب الوصايا من المجلد الثانى 119: سؤال: هر گاه شخصى وصيت كند كه (فلان ملك معين را به فروش به فلان وارث معين و قيمت آن را بگير و صرف صوم و صلات معينى از براى من و صرف كفن و دفن من بكن) و زايد بر ثلث بوده و ورثه هم امضا كرده اند. و گفته است (تا قيمت را نگيرى به تصرف او مده. وصوم و صلات را از آن وارث كه گفته ام كه به او بفروشى مگير). والحال آن شخص وارث معين فقير است و قادر براى دادن قيمت نيست. آيا وصى مىتواند به ديگرى بفروشد يا نه؟ و مدتى است كه از اين معنى گذشته است. آيا اجرت آن ملك را در ايامى كه در تصرف غير بوده چه كند؟
جواب: مقتضاى ادله قاطعه، عدم جوار تبديل و تغيير وصيت است حسب المقدور.
پس در صورت سؤال كه آن وارث عاجز است از خريدن، هر گاه اميد اين هست كه متمكن شود از خريدن، بايد صبر كرد تا متمكن شود، چنان كه تصريح كرده اند به آن در جائى كه وصيت كند كسى كه عبدى از براى او بخرند به قيمت معينى و آزاد كنند، و عبدى به آن قيمت به هم نرسد و به زايد بر آن قيمت به هم رسد اين كه واجب نيست خريدن و بايد صبر كرد تا به هم رسد، و بعد از يأس از تمكن به آن قيمت، هر گاه به كمتر از آن قيمت به هم رسد مىخرند و آزاد مىكنند. و به مقتضاى موثقه سماعه 1 زيادتى قيمت را به

1: وسايل: ج 13، احكام الوصايا، باب 77 ح 1.
(٢٥٣)
الذهاب إلى صفحة: «« « ... 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 ... » »»
الفهرست